خانواده نهاد بسیار مقدسی است که هم مایه بقای نسل بشر است و هم بستری است که انسان در آن به کمال می‌رسد. اما این نهاد مقدس مثل هر نهاد دیگری در معرض آسیب و آفت‌ قرار دارد و این آسیب و آفت‌ها ممکن است به از هم‌پاشیدگی خانواده منجر شود. اهمیت خانواده در شکل‌گیری شخصیت فرزندان نیز انکارناپذیر است. خانواده به‌عنوان اولین مامن و پناهگاهی  است که انسان‌ها بیشترین آموزه‌های خود را از آن دارند. خانواده نقش بسزایی در ازدواج فرزندان و موفقیت‌های تحصیلی و شغلی و به طور کلی در تمام اتفاقات مهم زندگی آن‌ها دارند. 
ورود به دانشــگاه برای دانشــجویان تجربه‌ای جدید، مهیج و گاه آشفته‌کننده می‌باشد. دانشجویان در طول سال‌های تحصیل در دانشگاه با چالش‌ها و تقاضاهای ثابتی در زمینه سازگاری با شرایط جدید و تغییرات ایجاد شده در زندگی جدیدشان روبه‌رو می‌شوند. همزمان با فشارها و تقاضاهای تحصیلی جدید، دانشجویان به‌دنبال استقلال و خودمختاری از والدین و نیز پذیرش مسئولیت کارهای خود بوده و باید با فشارهای وارده از جانب همسالان با ارزش‌ها و آرمان‌های متفاوت و خرده فرهنگ‌های گوناگون کنار بیایند. بنابراین چالش بین استقلال یا وابستگی به والدین یکی از مشکلات عمده دوره دانشجویی است. همچنین دانشجویان در سال‌های اولیه به‌دلیل عدم آشــنایی با دانشگاه، مشکلات و تنش‌های خانوادگی، حجم دروس، سطح شدید رقابت، عدم نظارت والدین بر رفتار تحصیلی و در سال‌های آخر به دلیل ترس از فارغ‌التحصیلی و ترس از بیکاری و یا به دلیل اهمال‌کاری ناشی از کمال‌گرایی یا عزت نفس پایین دچار افت تحصیلی می‌شوند.
بنابراین می‌توان گفت که دوره دانشجویی می‌تواند یک دوره مهیج اما در عین حال استرس‌زا باشــد. در هنگام استرس، معمولا نیاز به سیستم‌های حمایتی خاصی برای حل مشکلات احساس می‌شود. خانواده‌ها در این بین نقش مهمی دارند. اما اکثر دانشجویانی که وارد دانشگاه می­‌شوند از خانه، شهر، محله، دوستان و اطرافیان خود دور می‌شوند. از این رو، آن‌ها در زمانی با استرس‌های تحولی و تحصیلی دوره دانشجویی روبه‌رو می‌شوند که از اکثر منابع حمایتی خود دور هستند؛ لذا حفظ ارتباط و برخورداری هرچه بیشتر از حمایت‌های خانواده تاثیر بسزایی در ارتقای سلامت روان دانشــجویان ایفا خواهد کرد. نهادهای حمایتی مانند مرکز مشاوره دانشگاه و دفتر ارتباط با خانواده هم همیشه همراه و هم‌راز و ملجا و پناهگاه دانشجویان بوده‌اند. لذا دانشگاه می‌تواند با برقراری ارتباط با خانواده دانشجویان و اطلاع‌رسانی به آن‌ها در ابعاد و اشکال مختلف، در راستای تبادل افکار و کاهش فشارهای روانی ناشی از دور شدن دانشجو و خانواده از یکدیگر، ایجاد سازگاری بهینه با شرایط جدید و افزایش توان مهارت در حل مسئله گام‌های موثر بردارد. از اين طريق والدین هم فرصت می‌یابند تا با زندگی جدید فرزندان‌شان در دانشگاه آشنا شده و با آگاهی‌های لازم به دست آمده، ارتباط مؤثرتر داشته باشند و نقش سازنده‌تری را ایفا کنند.